معراج - وحید مرادی

زد وی ام مینگرم کار وی
پرده دریده همه افکار وی

نیست خمش بر من آشفته دل
پرده ای از این همه اسرار وی

چشم دلت باز گشا خسته دل
تا که روی بر در گلزار وی

باز ببینی همه زیبایی و
باز بیابی همه افکار وی

نکته سربسته نجویم جوان
چون که عیان است هر آثار وی

تشنه نوری ز رخ پادشه
باز بجویم همه اخبار وی

منتظرم اوج بگیرم که من
بشکنم این روزه به افطار وی

نیست روا سرزنش قلب من
چون که شده عاشق و اهوار وی

هرچه که از دوست رسد خوش بوَد
شِکّرِ جان است هر آزار وی

وَه که کویر دل من سبز شد
جان خوشی یافت ز انوار وی